Akcja „Co huczy w lesie”, o której już informowaliśmy wcześniej, była poświęcona wszystkim gatunkom sów występujących w Polsce. Z uwagi na jej edukacyjny charakter głównym celem akcji było propagowanie wiedzy o sowach oraz przedstawienie działań podejmowanych przez leśników w ramach ochrony tych ptaków.  Główne atrakcje online odbywały się od 11 do 13 marca na oficjalnym profilu facebookowym Lasów Państwowych w ramach zorganizowanego, wirtualnego wydarzenia. Kto nie miał możliwości uczestniczyć w spotkaniach, może obejrzeć tam wybrane, archiwalne nagrania. Poza tym każde z nadleśnictw w Polsce mogło przyłączyć się do ogólnopolskiej akcji przez publikowanie materiałów związanych z sowią tematyką oraz organizację zajęć między 11 a 28 marca.

W związku z koniecznością i obowiązkiem stosowania się do aktualnych zasad i ograniczeń       w kraju, Nadleśnictwo Pniewy przeprowadziło spotkanie online na platformie Zoom dla rodzin    z dziećmi w poniedziałkowy wieczór, 22 marca 2021r. Przed rozpoczęciem zajęć uczestnicy otrzymali ze strony Nadleśnictwa zaproszenie online, wskazówki oraz mapkę do wydruku, przygotowaną na potrzeby wykonania zadania w trakcie zajęć.

Spotkanie zostało przeprowadzone w oparciu o prezentację multimedialną. Wstęp prezentacji nawiązywał do sów występujących bajkach oraz filmach dla dzieci, czyli treściach potencjalnie już poznanych. Rozmawialiśmy także o symbolu sowy w świecie ludzi oraz występowaniu sów   w kulturze. Dzieci miały też możliwość przedstawienia własnych skojarzeń związanych z tymi wyjątkowymi ptakami. Często trafnie wymieniane były myszy, umiejętność maskowania oraz noc, czyli czas wzmożonej aktywności  sów.

Na przykładzie sów występujących w Polsce rozmawialiśmy o zróżnicowanych środowiskach,      w których  żyją. W nawiązaniu do tła spotkania w oku kamery, ściany pokrytej czerwoną cegłą, uczestnicy mogli dowiedzieć się, skąd u płomykówki zwyczajnej (Tyto alba) przywiązanie do strychów w osadach ludzi i wież kościelnych.

Względna uniwersalność puszczyka zwyczajnego (Strix aluco) odnośnie preferencji wyboru miejsc wyprowadzania lęgów pozwoliła wyjaśnić jego stosunkowo częste występowanie w kraju. Szczególną uwagę, ze względu na rzadkie występowanie i niską liczebność, poświęciliśmy puchaczowi zwyczajnemu (Bubo bubo). Z tym gatunkiem związane było zadanie do wykonania. Na już wydrukowanej i udostępnionej wcześniej mapce uczestnicy mieli zaznaczone potencjalne miejsce wyprowadzenia lęgu przez puchacza.  Przy pomocy cyrkla i pod okiem dorosłych, dzieci mogły własnoręcznie, przy wykorzystaniu odpowiedniego promienia dla skali mapy, wyznaczyć strefę ochrony całorocznej i okresowej. Dzięki temu uczestnicy mogli przekonać się w jaki sposób leśnicy chronią największą sowę w Polsce, wyłączając konkretne fragmenty lasu z prac gospodarczych. Dodatkowo, podczas prezentowania poszczególnych gatunków sów oraz w trakcie zadania, uczestnicy mogli posłuchać odgłosów wybranych gatunków i wyobrazić sobie realne spotkanie z puszczykiem, płomykówką, a nawet puchaczem.

Na przykładzie znanej dzieciom sowy Hedwigi- podopiecznej Harry’ego Pottera, reprezentantki gatunku sowy śnieżnej (Bubo sciandacus), zostały omówione zależności międzygatunkowe        w przyrodzie w kontekście sów. Większa liczebność i jednocześnie aktywność tych ptaków,        w związku z dużą liczebnością lemingów, stanowiących główny składnik pożywienia sowy śnieżnej, pozwala na większy sukces lęgowy gęsi z gatunku bernikli obrożnej (Branta bernicla). Gęsi, dzięki obecności sów z opisywanego gatunku, mają mniejsze ryzyko spotkania z lisem arktycznym i co z tym związane, większy spokój oraz lepsze możliwości podczas wysiadywania jaj. Choć przywoływany przykład pochodzi z północnej części Norwegii obrazowo pokazuje powiązania między sowami, gryzoniami, gęsiami oraz lisami. Celem omówienia tych zależności było przedstawienie konieczności ochrony gatunkowej sów, również w odniesieniu do innych gatunków.

Po zobrazowaniu i zapoznaniu uczestników z biologią i ekologią sów na przykładzie wybranych gatunków płynnie udało się przejść do sposobów ochrony sów. Poza wyznaczaniem stref ochronnych omówione zostało pozostawanie w lesie drzew dziuplastych z wymalowaną wyraźnie literą „E”  oraz wywieszanie budek lęgowych dla gatunków bezpośrednio związanych      z osadami ludzi.

Mimo zróżnicowanego wieku dzieci uczestniczących, udało się sprawnie zaprezentować opisane treści. Poza dziećmi również rodzice aktywnie brali udział w spotkaniu online, o czym świadczyły liczne pytania związane z sowią tematyką. O dużym zainteresowaniu świadczyć może także wydłużenie czasu trwania spotkania, natomiast trafną formę potwierdziły poprawne odpowiedzi uczestników na podsumowujący quiz. Został on przeprowadzony przy pomocy bezpłatnego narzędzia internetowego do weryfikacji wiedzy Kahoot!, którego wykorzystanie umożliwiły telefony komórkowe z dostępem do Internetu pod okiem opiekunów.