Śnieg – jego rodzaje i znaczenie

Padający śnieg może występować w różnych formach, które w odmienny sposób wpływają na środowisko leśne.

Oto najczęściej spotykane rodzaje śniegu:

Śnieg suchy: To lekki, puchowy śnieg o niskiej zawartości wilgoci, który nie stanowi dużego zagrożenia dla drzew, ponieważ nie gromadzi się w znacznych ilościach na gałęziach. Jednak jego łatwość przemieszczania się przez wiatr może tworzyć lokalne zaspy i utrudniać poruszanie się w lesie.

Śnieg mokry: Ten rodzaj śniegu, bogaty w wodę, jest ciężki i zwarty, co czyni go jednym z najgroźniejszych dla drzew. Mokry śnieg łatwo przylega do gałęzi, co w przypadku intensywnych opadów prowadzi do ich przeciążenia i łamania. Jest to szczególnie problematyczne w lasach o gęstym drzewostanie, gdzie starsze lub osłabione drzewa są bardziej narażone na uszkodzenia.

Śnieg lodowy (szron): Powstaje, gdy śnieg zamarza na powierzchni drzew, tworząc twardą, ciężką warstwę lodu. Taki rodzaj pokrywy jest wyjątkowo niebezpieczny, ponieważ nie tylko łamie gałęzie, ale także uszkadza igły, co osłabia zdolność drzew do przeprowadzania fotosyntezy.

Śnieg krystaliczny (śnieg pyłowy): Charakteryzuje się delikatną strukturą i powstaje w bardzo niskich temperaturach. Nie stanowi zagrożenia dla drzew, ale jego szybkie roztapianie się może wpływać na poziom nawodnienia gleby.

Największe zagrożenie dla lasów niesie jednak okiść, czyli pokrywa lodowa, która powstaje na skutek działania mrozu i wilgoci. Okiść tworzy ciężką, twardą skorupę na gałęziach i igłach drzew, powodując ich łamanie, a czasem nawet obumieranie całych drzew.

Okiść – cichy wróg lasów

Okiść jest jednym z najtrudniejszych zjawisk, z którymi muszą zmagać się leśnicy. Ta twarda warstwa lodu tworząca się na gałęziach i igłach szczególnie zagraża drzewom iglastym o gęstych koronach.

Skutki okiści mogą być długofalowe – uszkodzone drzewa stają się bardziej podatne na infekcje grzybowe i ataki owadów, co dodatkowo osłabia ich kondycję.

Złamane lub uszkodzone drzewa często zmieniają strukturę całego ekosystemu leśnego. Starsze drzewa, które pełnią kluczową rolę w utrzymaniu równowagi biologicznej, są szczególnie narażone na zniszczenia, co może wpłynąć na bioróżnorodność lasu.

Okiść – problem czy wyzwanie?

Mimo że okiść niesie poważne zagrożenia, odpowiednie działania leśników mogą ograniczyć jej skutki. Dobór gatunków drzew dostosowanych do lokalnych warunków, właściwa pielęgnacja drzewostanów oraz regularne zabiegi hodowlane pozwalają zminimalizować ryzyko związane z tym zjawiskiem.

Ponowa – tropy w śniegu

Świeżo opadły śnieg nie tylko pozwala leśnikom ocenić kondycję drzew, ale także odkrywa tajemnice życia zwierząt w lesie. W języku myśliwskim tropy pozostawione na śniegu nazywane są „ponową”. Z ich kształtu i rozmieszczenia można wyczytać, jaki gatunek zwierzęcia wędrował w danym miejscu, w jakim był stanie, a czasem nawet, czy poruszał się samotnie, czy w grupie.

Polowania na białej stopie

Zimowy las to także czas polowań na „białej stopie”. Świeży śnieg i księżycowa poświata tworzą wyjątkową aurę, która przyciąga myśliwych i miłośników przyrody. Polowania te, organizowane w zimowych miesiącach, łączą tradycję łowiecką z możliwością podziwiania lasu w jego najbardziej majestatycznej odsłonie.

Choć śnieżna zima niesie ze sobą liczne wyzwania, ma także pozytywne aspekty. Śnieżna pokrywa chroni młode sadzonki przed mrozem, a niskie temperatury pomagają w ograniczaniu liczebności szkodników, niszcząc zimujące formy owadów. Dzięki temu lasy zyskują naturalną ochronę, która wspiera ich rozwój i zdrowie.