Większość zwierząt, zwłaszcza owadów, spędza ten czas w stanie zimowego uśpienia. Jednak wśród drzew wciąż można zauważyć ruch – aktywność wykazują niektóre gatunki ptaków, które pozostają u nas na zimę. Należą do nich mysikróliki, sikorki bogatki, modraszki, ubogie i sosnówki, a także ich bliscy krewniacy – raniuszki

Zimą w lesie można spotkać ptaki, które nie pojawiały się tutaj latem i jesienią. Z północy przylatują do nas mało płochliwe jemiołuszki oraz myszołowy włochate, wzbogacając zimowy krajobraz.

Wśród drzew słychać charakterystyczne odgłosy żerujących dzięciołów, które rozbrzmiewają w całym lesie dzięki rezonowaniu pni drzew. Najczęściej usłyszymy dzięcioła dużego, ale w zimowym lesie można spotkać także jego kuzynów – dzięcioła czarnego, zielonego i inne gatunki, szczególnie w rejonach takich jak Puszcza Białowieska.

Zwierzęta, które nie zapadają w zimowy sen, aktywnie poszukują pożywienia zarówno w lesie, jak i na jego obrzeżach. Wędrując, możemy natknąć się na dziki, jelenie czy nawet żubry. Nawet jeśli nie uda się zobaczyć ich bezpośrednio, na śniegu z pewnością zauważymy liczne ślady ich obecności i aktywności.

Ślady w lesie, takie jak odarte z kory młode sosny, wyraźne znaki siekaczy na gładkiej korze świerków czy okorowane drewno sosnowe, świadczą o żerowaniu jeleni.

To charakterystyczne uszkodzenia, nazywane przez leśników spałowaniem, są efektem wzmożonego zapotrzebowania tych zwierząt na substancje zawarte w korze, takie jak garbniki, wapń, fosfor i sole mineralne. Składniki te są niezbędne do budowy poroża, kośćca oraz utrzymania równowagi biochemicznej organizmu.

Tropy pozostawione na śniegu dają nam wyjątkową okazję do obserwowania życia lasu zimą. Śnieżne ścieżki pozwalają wcielić się w rolę tropiciela i krok po kroku poznawać zachowania leśnych mieszkańców – od wyruszenia na żer po powrót do ostoi.

Bez większego trudu można dostrzec tropy jelenia, sarny czy dzika, a przy odrobinie szczęścia także łosia, żubra, wilka lub rysia.

Zimowa wycieczka do lasu, piesza czy narciarska, to doskonały sposób na odkrywanie piękna przyrody w tej porze roku. Nawet jeśli nisko zawieszone słońce nie oświetli leśnych ścieżek, z pewnością przekonamy się, że grudniowy las kryje w sobie niepowtarzalny urok i tętni ukrytym życiem.