Podczas spaceru po lesie naszą uwagę często przyciągają różnorodne formy martwego drewna – od powalonych kłód po spróchniałe pniaki i wywrócone drzewa.

Ale czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się, dlaczego te, z pozoru nieożywione, elementy są tak kluczowe dla życia lasu?

Martwe drewno to nie tylko "umarłe drzewa" – to bogate źródło życia dla wielu organizmów, od mikroskopijnych grzybów po leśne zwierzęta. Stanowi ono swoisty bank różnorodności biologicznej, który pomaga zachować delikatną równowagę ekosystemu leśnego. Wewnątrz martwego drewna zachodzą niezliczone procesy biologiczne, wspierające życie na wielu poziomach.

Nowoczesne leśnictwo dostrzega kluczową rolę, jaką martwa materia organiczna odgrywa w zdrowiu lasów.

W ramach zrównoważonego gospodarowania, leśnicy dążą do pozostawiania martwego drewna w lasach gospodarczych, co sprzyja ochronie różnorodności biologicznej i wspiera zagrożone gatunki fauny leśnej. Dzięki temu działania te przyczyniają się do zachowania lasów w jak najlepszym stanie, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Nie można również przecenić roli martwego drewna w bilansie węgla atmosferycznego. Po obumarciu drzewa, zawarty w nim węgiel jest magazynowany przez długie lata, co ma istotne znaczenie dla globalnego bilansu węgla i stabilności klimatu na naszej planecie.

Martwe drewno pełni zatem nie tylko kluczową funkcję w lokalnych ekosystemach, ale także odgrywa ważną rolę w globalnej równowadze klimatycznej.

Zapraszamy do posłuchania podcastu