Smardz to grzyb, który zachwyca swoim wyglądem oraz niezwykłymi walorami smakowymi i zdrowotnymi. Choć jest rzadko spotykany w Polsce, jego unikalność i cenne właściwości sprawiają, że warto poświęcić mu szczególną uwagę.

• Wygląd i budowa

Smardz charakteryzuje się stożkowatą, owalną lub okrągławą główką, której wysokość waha się od 3 do 10 cm.

Kolorystyka smardza jest zróżnicowana – można spotkać okazy od szarych, przez białawe, aż po ciemnobrązowe.

Powierzchnia główki pokryta jest nieregularnymi komorami, które przypominają strukturę plastra miodu.

Wnętrze główki jest puste, podobnie jak trzon, który przybiera biały lub jasnobrązowy kolor, mając cylindryczny i pękaty kształt.

• Siedlisko i występowanie

W Polsce smardze są pod ochroną i występują stosunkowo rzadko.

Preferują wilgotne środowisko, dlatego najczęściej można je znaleźć w lasach, parkach oraz na łąkach.

Smardze rosną często w towarzystwie drzew takich jak jesiony, wiązy czy drzewa owocowe.

Owocniki smardzów pojawiają się w kwietniu i maju, a można je spotkać zarówno pojedynczo, jak i w grupach.

• Walory smakowe i zdrowotne

Smardze są cenione na całym świecie za swoje wyjątkowe walory smakowe.

Posiadają korzenny zapach i smak, który sprawia, że są chętnie wykorzystywane w kuchni.

Oprócz tego smardze są bogate w witaminę D, cynk, fosfor, mangan, miedź i żelazo. Zawierają liczne aminokwasy, a także wykazują działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne.

Co więcej, smardze przyspieszają proces spalania tkanki tłuszczowej, co czyni je atrakcyjnym składnikiem w diecie osób dbających o linię.

• Ostrzeżenie dla grzybiarzy

Pomimo licznych zalet, początkujący grzybiarze powinni zachować ostrożność, gdyż smardze można łatwo pomylić ze śmiertelnie trującą piestrzenicą kasztanowatą.

Dlatego zawsze warto dokładnie sprawdzać zebrane grzyby, aby uniknąć niebezpiecznych pomyłek.